Recensie: Avatar: The Way of Water

In 2009 werd Avatar een van de meest succesvolle films allertijden. Regisseur James Cameron en studio 20th Century Studios kondigden meteen een vervolg aan. 13 jaar later is deze er eindelijk. De lat ligt hoog voor Avatar: The Way of Water, maar Cameron heeft het geflikt. Dit tweede deel is door nieuwe thema’s, verhaallijnen en prachtige visual effects een genot om naar te kijken. Het lange wachten is het meer dan waard geweest!

Er is de afgelopen jaren genoeg gebeurd in Pandora nadat de Skypeople (mensen) werden verslagen door de Na’vi. Jake Sully heeft ervoor gekozen in zijn avatar door te leven op Pandora. Samen met zijn Na’vi vrouw heeft hij inmiddels drie eigen kinderen en een adoptiedochter van Grace (Sigourney Weaver). Het is de familie Sully die centraal staat in Avatar: The Way of Water.

Helaas laten de Skypeople het er niet bij zitten. Ze komen al snel terug en richten hun blik op Jake Sully en zijn familie. In de hoop een oorlog te voorkomen, besluiten Jake en Neytiri om met hun gezin weg te gaan uit het bos. Ze gaan naar een Na’vi stam aan de andere kant van Pandora. Een waterstam. Als vluchtelingen proberen de Sully’s zich aan te passen aan een nieuwe cultuur waarbij de Skypeople hen hopelijk niet kunnen vinden.

Trailer Avatar: The Way of Water ©20th Century Studios

Visueel spektakel

Het leek lange tijd onmogelijk om het grote succes van Avatar na te bootsen. In de 13 jaar tussen het origineel en het vervolg heeft de filmindustrie grote sprongen gemaakt. Een 3D-film is niet meer vernieuwend en spectaculaire special-effects komen steeds vaker voor. Toch is het James Cameron gelukt: dit tweede deel excelleert in vrijwel elk opzicht! (Lang werken aan een tweede deel lijkt dit jaar zijn vruchten af te werpen, na Top Gun: Maverick.)

De wereld van Pandora en alle wezens die er leven, lenen zich perfect voor het visuele spektakel dat Avatar: The Way of Water is. In het eerste deel werd ruim de tijd genomen om de wereld te introduceren en dat gebeurd nu weer. Het bos, dat kennen we inmiddels. Een goede keus van Cameron en zijn medeschrijvers om het verhaal dus een nieuwe setting te geven: het water. Spectaculairder dan Na’vi onder water te zien zwemmen in de meest prachtige riffen met wonderschone waterwezens krijg je het niet. Prachtige beelden die gezien moeten worden op het grootste scherm dat je vinden kunt!

Oude bekenden en nieuwe gezichten

De cast van dit tweede deel is grotendeels hetzelfde. Zelfs de acteurs waarvan de personages dood zijn gegaan, zijn opnieuw te bewonderen. Op een andere manier dan wel. Zo is Stephen Lang opnieuw kolonel Quaritch, maar dan in avatar vorm. De rol die Sigourney Weaver in het origineel had, is wel flink veranderd. Grace is dood, maar haar op mysterieuze wijze verwekte dochter niet. Dat ervoor is gekozen om Weaver een tiener te laten spelen, is wel wat vreemd. Een jongere actrice had hier logischer geweest. Maar wie weet wat voor plot hier nog aangekoppeld gaat worden door Cameron.

Grotendeels zijn de acteurs onherkenbaar in hun blauwe CGI-personages. Maar dat Sam Worthington en Zoe Saldana opnieuw Jake Sully en Neytiri spelen, dat is duidelijk. Maar de aftiteling laat ook nieuwe namen zien. Het gezin Sully bestaat uit jonge acteurs die een enorme eerste stap in hun jonge carrière nemen. Maar ook andere namen als Cliff Curtis en Kate Winslet spelen mee. En laatstgenoemde heeft tijdens de opnames zelfs het freediving record van een zekere Tom Cruise gebroken. Want niet alles was nep. Scènes zijn daadwerkelijk onder water opgenomen. En dat zijn er een heleboel geweest in deze film. Net als het origineel weet Cameron ook nu een unieke werkwijze om te zetten in een geweldig resultaat.

Avatar: The Way of Water is een weerspiegeling van de werkelijkheid

Familie is een centraal thema in Avatar: The Way of Water. Jake doet er alles aan om zijn gezin te beschermen, maar de eigenzinnige pubers werken hem meer dan eens tegen. Ondanks het uiterlijk van de blauwe aliens, gedragen ze zich net als wij.

Maar niet alleen familie is een herkenbaar thema, Cameron schroomt niet om ook heftigere thema’s aan te pakken. De wreedheid van de mensheid komt eng dichtbij wanneer een Tulkun, een intelligent waterwezen dat veel weg heeft van een walvis, wordt gedood. Duidelijk geïnspireerd door de wrede walvisjachten die in onze wereld plaatsvinden.

Ook het feit dat de familie Sully onderdak zoekt bij de waterstam komt dichtbij. Als vluchtelingen moeten zij hun weg weten te vinden tussen een groep Na’vi die hen daar liever niet ziet. Alhoewel Avatar binnen het sciencefiction genre valt, is het dus ook een weerspiegeling van de werkelijkheid. Nog meer dan het origineel al was waarin de nadruk op de mensheid als landveroveraar werd gelegd.

Dit zal ongetwijfeld door worden gezet in het vervolg. Want ja, Avatar 3 is al aangekondigd! Deze keer gaan er hoogstwaarschijnlijk geen 13 jaar tussen zitten. Het merendeel van de film is al opgenomen. De planning om deze in december 2024 uit te brengen, gaat waarschijnlijk wel gehaald worden. Tot die tijd is het geen straf om Avatar: The Way of Water nog eens te bekijken.

Poster avatar the way of water james cameron

Avatar: The Way of Water

Avatar: The Way of Water vertelt het verhaal van de familie Sully (Jake, Neytiri en hun kinderen) en de problemen waar ze tegenaan lopen, de moeite die ze doen om elkaar te beschermen, de gevechten die ze moeten aangaan om in leven te blijven en de tragedies die ze te verduren krijgen.

Cast: Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver, Stephen Lang, Kate Winslet, Jamie Flatters, Jack Champion, e.a.
Regisseur: James Cameron
Studio: 20th Century Studios