Britse band Bastille visualiseert de toekomst op hun nieuwe album Give Me The Future. Een album dat volledig rondom sciencefiction en futurisme draait. Het is geen nieuw concept, maar Bastille pakt het wel anders aan. Niemand weet wat de toekomst brengt, waarom zou je dan nu al een negatief beeld creëren. Het onverwachte optimisme van Bastille op vrolijke popritmes levert een leuk, verfrissend album op.
Zanger, liedschrijver en naamgever van de band (zijn verjaardag valt op de dag dat Frankrijk de bestorming van de Bastille viert) is Dan Smith. Al sinds debuutalbum Bad Blood is de unieke stem van Smith niet van de radio af te slaan. Met hits als Pompeii, Laura Palmer en Things We Lost In The Fire heeft Bastille al een flinke naamsbekendheid gecreëerd. Toch wisten de laatste albums en EPs niet zo te overtuigen als het debuut. Enkel singles Quarter Past Midnight en Joy wisten flink wat zendtijd op radiozenders te genereren. En de vrolijke energie van die laatste, die hebben de bandleden meegenomen naar hun vierde studioalbum.
Op Give Me The Future zet Bastille grote muzikale en tekstuele stappen. Het is het meest elektronisch geproduceerde album van de Britten tot nu toe. En dat past ook perfect bij het thema dat achter alle nummers en interludes schuil gaat. Een apocalyptische periode meemaken terwijl je een album maakt met sciencefiction als een van de hoofdthema’s. Het is Bastille overkomen. Het futuristische idee ontstond al voor de pandemie begon, maar moest worden afgemaakt zonder fysiek contact in de studio. Alle bandleden werkten vanuit huis.
Deze recensie van Bastille ‘Give Me The Future’ maakt deel uit van een samenwerking met Maxazine. Benieuwd naar de rest van de recensie?
Bekijk alle recensies in samenwerking met Maxazine hier.
