De gebroeders Wauters zijn nog lang niet klaar met hun muzikale carrière. Na alweer dertien succesvolle Nederlandstalige albums kan er best nog een veertiende achteraan. Op Jonge Wolven laat Clouseau horen dat ze er nog toe doen.
De Vlamingen zijn geen jonge honden meer. Maar dat betekent niet dat de energie uit de muziek is. Sterker nog, Koen en Kris Wauters weten opnieuw een pakkend album te brengen waarin ze zich onderscheiden binnen de popmuziek van vandaag. Want wat meteen opvalt aan deze Jonge Wolven, is het gebruik van echte instrumenten. Geen drumcomputers of geautomatiseerde violen. Nee, Clouseau pakt het anders aan. Het echte geluid van de gitaar, piano en viool zijn hoorbaar en maken dit album.
Met grote hits als Anne, Daar gaat ze en Passie doet Clouseau al bijna veertig jaar mee in de popmuziek. Op Jonge Wolven weten ze opnieuw hun eigen geluid en kenmerkende teksten ten gehore te brengen. Toch zijn het juist die teksten die af en toe de angel eruit halen. Er blijkt toch een einde te zitten aan de vele mooie liefdesliedjes die Koen en Kris al hebben gemaakt. Maar dat betekent niet dat er geen prachtige nummers op Jonge Wolven staan.
Deze recensie van Clouseau ‘Jonge Wolven’ maakt deel uit van een samenwerking met Maxazine. Benieuwd naar de rest van de recensie?
Bekijk alle recensies in samenwerking met Maxazine hier.
