De populaire Britse band Coldplay is terug van weggeweest. Na Everyday Life uit 2019 komt nu Music of the Spheres. Het negende album van de band is een conceptalbum dat draait rondom ‘de ruimte’. Letterlijk. Want eerste promotiesingle Higher Power is in het ISS in première gegaan. Helaas valt het langverwachte album tegen. Het is een onsamenhangend geheel van instrumentale ‘space’-muziek en overgeproduceerde pophits.
De begintijd van Coldplay waarin geweldige nummers, zowel tekstueel als muzikaal, de norm waren, is voorbij. Hits als Yellow, Fix You en Viva La Vida zijn de laatste jaren ver te zoeken. Ook op Music of the Spheres komen ze niet aan bod.
Ondanks dat Music of the Spheres een alternatief conceptalbum moet zijn, slaagt Coldplay er niet in om dit zonder commerciële nummers uit te brengen. Waar Radiohead zichzelf té commercieel vond worden en volledig alternatieve rock ging maken, doet Coldplay dus nog geen afstand van hun commerciële status. De band, met frontman Chris Martin, werkt samen met populaire artiesten als Selena Gomez en de K-Pop band BTS op respectievelijk Let Somebody Go en My Universe. Maar ook Humankind mag in dit rijtje van overgeproduceerde pophits niet ontbreken. Hier is overigens de Zweedse hitproducer Max Martin voor verantwoordelijk geweest.
Verder bestaat dit negende album voornamelijk uit muziek die zo in de Mos Eisley Cantina uit Star Wars te horen zou kunnen zijn. Leuk om het thema naar voren te brengen, maar afleidend op dit album. Bovendien had de band, bestaande uit drummer Will Champion, gitarist Jonny Buckland en bassist Guy Berryman, meer mogen worden ingezet. Met name op de interludes is de band nauwelijks te horen. Zonde! Want Coldplay als band is vandaag de dag nog steeds een van de beste. Dit laten ze enkel op People of the Pride horen.
Te alternatief of te commercieel?
Dat Coldplay al langer probeert om hun eigen weg binnen de popmuziek te bewandelen, is duidelijk. Na het succesvolle Viva la Vida or Death and All His Friends uit 2008, is Coldplay veranderd. Er kwamen nog een aantal hits met Paradise, Every Teardrop is a Waterfall, Magic en Sky Full of Stars. Maar over het algemeen zijn de laatste albums van Coldplay niet allemaal even positief ontvangen als hun eerste vier albums.
De grootste boosdoener die hiervoor verantwoordelijk is op Music of the Spheres is de onsamenhangendheid. Wil Coldplay nu een alternatief conceptalbum laten horen of zijn ze toch voor commercieel gegaan? De interludes passen prima bij het thema, maar zorgen er wel voor dat de grootste pophits buiten de boot vallen. Qua stijl hadden de popnummers met Selena Gomez en BTS zo op Mylo Xyloto kunnen staan. Het doet daarom denken of Coldplay deze nummers uit de kluis heeft gevist en er een Music of the Spheres-sausje overheen heeft gegooid om zo een nieuwe hit te forceren. Het is ze wel gelukt. Nummers als Higher Power en My Universe zijn niet van de radio af te slaan.
Het concept van Music of the Spheres
Desondanks weet de band het thema wel knap aan alles te koppelen. Het hele album cirkelt rondom een fictief planetenstelsel genaamd The Spheres. Voor elke planeet, satelliet en ster in dit stelsel is een nummer geschreven. De teksten, muziek en zelfs songtitels blijven gerelateerd aan het thema. Om dit voor elkaar te krijgen, is Coldplay binnen het emoji-keyboard op zoek gegaan naar songtitels. Zo begint het album met ‘🪐’ en komen ook ‘✨’, ‘❤️’, ‘🌎’ en ‘♾️’ voorbij. Aparte titels die wel perfect bij dit album passen en die typisch Coldplay zijn.
Dit alles komt samen op ‘Biutyful’. Een buitenaards duet tussen Chris Martin’s eigen stem en een alien-achtige stem (die waarschijnlijk met behulp van een heliumballon in het leven is geroepen). Het ultieme alternatieve Coldplay nummer dat tegelijkertijd enorm commercieel is. Al met al is Music of the Spheres een album met een paar aanstekelijke popnummers, maar als geheel komt het niet goed uit de verf en kunnen we het beter snel vergeten.
