Recensie: Lana Del Rey – Blue Banisters

Fans van Lana Del Rey kunnen hun geluk niet op, want de Amerikaanse zangeres brengt alweer haar achtste album uit. Blue Banisters is de opvolger van succesvolle albums Norman Fucking Rockwell! en Chemtrails over the Country Club. En pas een halfjaar na haar zevende album is het nog een snelle opvolger ook! Lana weet opnieuw een prachtig album neer te zetten met akoestische nummers en diepe teksten waarop haar unieke stem alle ruimte krijgt.

Vlak na Chemtrails over the Country Club, dat in maart 2021 werd uitgebracht, kondigde Lana Del Rey haar achtste album al aan. Het zou ‘Rock Candy Sweet’ gaan heten en op 4 juli uitkomen. Eenmaal 4 juli, werd aangekondigd dat het album later zou verschijnen en Blue Banisters zou gaan heten. Flink wat veranderingen op het laatste moment, maar dat mocht de pret niet drukken.

Openingsnummer Text Book en titelnummer Blue Banisters zetten de toon van het album. Melancholische nummers, die Del Rey al jaren typeren, over liefdesverdriet. In het titelnummer zingt Del Rey over een man die haar heeft beloofd de trapleuningen (bannisters) blauw te verven, maar nooit op komt dagen. Del Rey gebruikt blauw als de kleur van geluk. Beide nummers hadden ook op Norman Fucking Rockwell! en Chemtrails over the Country Club niet misstaan. Die muzikale stijl heeft ze op dit achtste album doorgetrokken. Toch is dit op Blue Banisters net iets anders uitgewerkt. Waarschijnlijk door de afwezigheid van producer Jack Antonoff die bij haar vorige albums wel betrokken was.

Deze recensie van Lana Del Rey ‘Blue Banisters’ maakt deel uit van een samenwerking met Maxazine. Benieuwd naar de rest van de recensie?

Bekijk alle recensies in samenwerking met Maxazine hier.