Nederlandse zanger en pianist Ruben Hein heeft met zijn nieuwe project zijn twee grote interesses gecombineerd: muziek en natuur. Tijdens een expeditie naar de Zuidpool hoopte hij muzikale inspiratie op te doen en dat is gelukt. De combinatie van ongerepte natuur en zijn liefde voor muziek is uitgemond in OCEANS. Een mooi album waarmee Hein de fragiele natuur bezingt en de luisteraar oproept tot actie.
Een overvloed aan aanstekelijke, akoestische gitaardeuntjes doen dit album leven. De eerste noten van openingsnummer Guard Down laten dit al horen en zetten de toon van het album. Het nummer is zowel muzikaal als tekstueel een ideaal begin voor OCEANS. De kracht van de natuur is prachtig en brengt veel euforie, ook Hein wordt er euforisch van. Helaas is die kracht heel fragiel en hoeft er niet veel te gebeuren om de cyclus van de natuur te verstoren, wat hij duidelijk maakt in de bridge van het nummer. De vrolijke gitaar verdwijnt en het nummer wordt serieuzer. Een waarschuwing verhuld in een vrolijk nummer: wees op je hoede voor de gevolgen die het verstoren en verwoesten van de natuur met zich mee brengen.
Deze boodschap zet Hein het gehele album door. De van oorsprong jazzmuzikant heeft al eerder uitstapjes naar de popmuziek gemaakt en zet dit nu door. OCEANS mag dan ook meer als pop dan als jazz worden bestempeld. Toch komen die jazzinvloeden zeker terug. Onder andere op I Don’t Deserve It en Ruled By Rumour. Samen met de diepe en kenmerkende stem van Hein versterken alle elementen elkaar en kan het album niet totaal in één hokje worden geplaatst. Net als de geliefde natuur van Hein.
Deze recensie van Ruben Hein ‘OCEANS’ maakt deel uit van een samenwerking met Maxazine. Benieuwd naar de rest van de recensie?
Bekijk alle recensies in samenwerking met Maxazine hier.
